Kuvvet Yurdakul'un kişisel web sitesidir

OTUZ BEŞ YAŞIN YETMİŞ HÂLİ

 

Utanmak, unutmak, alışmak, vazgeçmek, korkmak, yüzleşmek ve ertelemektir.

 

Beş kere ilkokula başlamak, iki kere liseyi bitirmektir. Baş rolde “zaman”ı düşünmektir.

Devamsızlık umarak devam etmektir, büyük adam olamadığını itiraf etmektir.

 

Az kalmaktır. Çoktan fazla olmaktır. Her an her şeyin değişiyor olduğunu zerrelerine dek hissetmektir. Yanlışlarına sahip çıkmak, sabretmek, akışına bırakmaktır.

 

Beklemektir. Hayallerini bir mantığa hapsetmek, buna üzülmektir.

 

Saçların dökülmesi ve göbektir. Gidip aynaya bakmaktır.

 

Sen yavaşlarken senin dışındaki her şeyin hızlanmasıdır. Sakin olmaya çalışmak, olamamaktır. Söylemek, söylenmek ve sövmektir. İstediğini yapmak istemektir. İstediğin ile istenenler arasında karar vermektir.

 

Hem bir başkası olmak hem özüne sarılmaktır. Yeniden çizgi roman okumaya başlamaktır.

Demlenmektir.

 

Geç kalmak ama kendine tam vaktinde varmaktır. “Hayat bu” demek, geçen yıllara tebessüm etmek, biraz özgürleşmektir.

 

 Arkadaşlarının düğünlerine gitmektir.  Onların doğacak çocuklarını beklemek, doğunca sevmek, “amca” olmaktır.

 

Yüzündeki çizgilere, saçlarındaki aklara vahşi bir gururla bakmaktır. “İyiyim” demektir. Şükretmektir. Hayata karışmaktır. Hayata şaşırmaktır. Belki yaralanmak ve fakat hayatta kalmaktır. Hayatın tadına varmaktır.

Güvenilir olabilmek, güvenebilir olabilmektir. Omuz ağrısını, mide yanmasını, o kişiyle ne zaman tanıştığını, ne zaman ayrıldığını ve bütün bunların sana neler getirdiğini, senden neler götürdüğünü anlamaya çalışmaktır.

 

Babana yaklaşmaktır. Anneni anlamaktır. Derin nefes almaktır.

 

Yakışmaktır. Bir umuttur. Yeniden başlamaktır. Teslim olmak, iyi hâlden tahliye olmaktır. Rahatlamaktır.

 

Hem “Şu şudur, bu da budur” diye ahkâm kesmek, hem her cümleye “bence” diyerek başlamaktır.  

 

Otuz beş yaş bir hâldir, geçer. Her şey geçer.

​

Belki de marifet genç kalmak değil efendice yaşlanmaktır.